Samaín
(do irlandés antigo sam “verán”e fuin “fin”)
As
celebracións arredor do primeiro de novembro veñen de antigo e
todas teñen unha orixe común nas culturas indoeuropeas, que
festexaban arredor desta data a fin do verán e, con iso, o comezo
dun novo ciclo agrícola e tamén dun novo ano, que nacía coa
estación escura. Neses días de transición, os espíritos dos
mortos andarían entre os vivos.
Despois de séculos, o sentido da celebración orixinaria se perdeu en boa parte de Europa mais si que se mantivo no esencial no chamado espazo celta. Desde alí, da man dos emigrantes irlandeses, saltou no século XIX ata América, onde curiosamente estes ritos pagáns se popularizaron baixo unha denominación, Halloween, procedente da expresión escocesa All Hallows’ Eve.
Entre
nós, tempo atrás, ese día tamén se andaba metendo medo con
cabazas arrepiantes ou con nabos.
(información
extraída do Portal das Palabras da Real Academia Galega)
